Ένιωσα την ανάγκη να στείλω τους συν-αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς στους συναδέλφους μου νοσηλευτές, εργαζόμενους σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας ανά την Ελλάδα.
Πιστεύω πως, όσο μεγαλύτερη απόσταση ''κρατάμε'' μεταξύ μας, τόσο μεγαλύτερη απόσταση ''κρατάμε'' και από τα προβλήματα, αλλά και από την ίδια την πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά.
Θέλω να ελπίζω πως από αυτό το ''μικρό'' αρχικά μπλογκ, θα ξεπηδήσει μια φλόγα που θα είναι αρκετή να ''ζεστάνει'' αλλά όχι και να ''κάψει'' κάποιες φιλότιμες προσπάθειες προσέγγισης των προβληματισμών μας.
Καλό θα ήταν λοιπόν, μέσα από μια ανοιχτή συζήτηση μεταξύ μας, έστω μέσα από αυτό το μικρό μπλογκ, να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τι έχουμε, τι θέλουμε και τι μπορούμε να κάνουμε για να ''σώσουμε'' τουλάχιστον αυτά που αξίζουν.
Και αυτό θα γίνει μόνο με την συμβολή όλων μας.
ΑΠΛΑ ΣΥΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟ
Μήπως "κρατάμε" αποστάσεις από την κλαδική μας συνείδηση; Μήπως δεν έχουμε καταλάβει ότι έγινε η αρχή της αλλαγής; Μήπως είναι ώρα οι περισσότεροι να βγούμε από το μικρόκοσμό μας; Καλή επιτυχία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα από τον μικρόκοσμο μας, το μόνο που θα μπορέσουμε να βγάλουμε είναι ατομικά απωθημένα, που εκτός από προσωπικά συμφέροντα και απρόσωπες απαιτήσεις, άλλο αποτέλεσμα δεν θα έχουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα προβάλουμε μια ''νεκρή φύση δηλαδή''. Απώτερος σκοπός προφανώς δεν είναι η προώθηση τέτοιων ιδεών, αλλά αυτό που λέγεται κλαδική συνείδηση να αποτελέσει έναυσμα για μια αρχή που θα σηματοδοτήσει και την πορεία για την ενδυνάμωση της φωνής που πρέπει να υψώσουμε ώστε να ακουστεί.
ΟΧΙ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΟΝ ΜΟΝΟΛΟΓΟ